Ten artykuł ma na celu przybliżyć walory przyrodnicze Nadmorskiego Parku Krajobrazowego.
Współczesna rolinnoć Nadmorskiego Parku Krajobrazowego, a w szczególnoci występujšce tu wszystkie gatunki rolin (tzw. flora) oraz odradzajšce się przez nie zbiorowiska rolinne (czyli rolinnoć) sš efektem oddziaływania przede wszystkim czynników naturalnych, zwišzanych z wielowiekowš obecnociš i gospodarkš człowieka na tym terenie. Bioršc pod uwagę stosunkowo niewielkš powierzchnię lšdu zawartš w granicach Parku, różnorodnoć pokrywy rolinnej jest uderzajšca. Wynika ona głównie z naturalnego zróżnicowania występujšcych tu siedlisk, o których bogactwie i specyfice decydujš m.in. takie czynniki jak: geologiczne zróżnicowanie utworów powierzchniowych i powstałych z nich gleb, niezwykle urozmaicona rzeba terenu i warunki wodne, stykanie się lšdu z zasolonymi wodami morskimi, czy bezporednie oddziaływanie fal na lšd. Niezwykle istotnym czynnikiem jest również łagodny, morski klimat, który nie tylko odróżnia wšski pas przymorski od terenów położonych dalej w głębi lšdu, ale wręcz decyduje o możliwoci występowania niektórych gatunków rolin, a nawet zbiorowisk rolinnych nie występujšcych poza strefš przymorskš. Z kolei różnorodne formy gospodarki człowieka przyczyniajš się do modyfikacji naturalnych siedlisk i właciwych dla nich zbiorowisk rolinnych (np. poprzez zmianę warunków wodnych, gospodarkę łškarskš i lenš, biologiczne i techniczne umacnianie brzegów lšdu), lub wręcz je tworzš (np. przez zakładanie pól uprawnych, rozprzestrzenianie zabudowy wiejskiej, miejskiej i przemysłowej, różnorodne działania zwišzane z tworzeniem cišgów komunikacyjnych itp.). Zachęcamy do skorzystania z noclegów : DW Afrodyta we Władysławowie.
W efekcie obecna flora lšdowej częci Parku składa się zarówno z gatunków rodzimych, jak i antropofitów, czyli rolin geograficznie obcych, dzięki człowiekowi przybyłych z innych regionów lub kontynentów, w różnym czasie i w różnym stopniu zadomowionych. Analogiczne cechy wykazuje rolinnoć, którš tworzš zbiorowiska całkowicie naturalne, a także półnaturalne i synantropij-ne. Całoć szaty rolinnej jest zatem wypadkowš między oddziaływaniami naturalnych sił przyrody a rolš i natężeniem gospodarki człowiek.
Walory przyrodnicze.
Najbardziej poznanš grupš rolin na obszarze Parku sš roliny kwiatowe, które równoczenie sš wyłšcznym lub przynajmniej dominujšcym składnikiem wszystkich zbiorowisk rolinnych. Całoć flory kwiatowej można szacować na około 700-800 gatunków, oprócz tego na obszarze Parku stwierdzono co najmniej 20 gatunków paprotników. Bardzo bogata jest tu również flora mszaków, uczestniczšcych w niemal wszystkich zbiorowiskach rolinnych, lecz sš dotšd słabo zbadane. Za jednš z najważniejszych cech flory tego obszaru możemy uznać jej bogactwo gatunkowe. Obok rolin niezwykle istotnš grupš organizmów, strukturalnie i funkcjonalnie wkomponowanych w zbiorowiska rolinne sš porosty, które do niedawna były uważane za składnik flory, jednak w wietle najnowszej wiedzy należš do odrębnego królestwa grzybów, tj. jednostki tej samej rangi, co królestwa rolin i zwierzšt. Porosty występujš zarówno na ziemi w różnych typach zbiorowisk rolinnych (porosty naziemne), jak i obficie pokrywajš korę różnych gatunków drzew oraz głazy i sztuczne kamienne podłoża (porosty epifityczne). Podobnie jak w przypadku rolin kwiatowych, na różnorodnoć gatunkowš porostów wpływa przymorski łagodny i wilgotny klimat.
Kolejnš cechš flory Parku jest jej wybitne zróżnicowanie ekologiczne. Wynika ono z różnorodnoci naturalnych i wtórnych siedlisk, z których częć powstała i cišgle jest kształtowana przez bezporednie oddziaływanie morza – np. wydmy i klify nadmorskie, a także podmokłe, nisko położone solniska przybrzeżne. To one włanie powodujš, że w skład flory Parku, obok rolin rozpowszechnionych na obszarze całego kraju lub co najmniej Pomorza, wchodzš również gatunki specyficzne dla siedlisk wšskiej strefy brzegowej. Ich przykładem mogš być piaskownica zwyczajna Ammophila arenaria, lnica wonna Linaria odora, groszek nadmorski Lathyrus maritimus czy symbol polskiego wybrzeża – mikołajek nadmorski Eryngium maritimum. Niektóre gatunki, pospolite na obszarze kraju, na wydmach występujš w specyficznych postaciach w randze odmian lub podgatunków. Z kolei dla urwistych, atakowanych przez sztormowe fale klifów, charakterystyczny jest bujny krzew o srebrzystoszarych wšskich liciach i jaskrawopomarańczowych jagodach – rokitnik zwyczajny Hippophae rhamnoides. Następnie odrębnš ekologicznš grupę stanowiš nadmorskie halofity, czyli roliny zwišzane z siedliskami zasolonymi. Należš do nich m.in. babka nadmorska Plantago maritima, koniczyna rozdęta Trifolium fragife-rum, jarnik solankowy Samolus valerandi, miecznik nadmorski G taux maritima, sit Gerarda Juncus gerardi.
Na odrębnš uwagę zasługujš również niektóre roliny torfowiskowe, które w Polsce występujš wyłšcznie lub głównie w strefie przymorskiej, gdyż wymagajš stosunkowo łagodnego klimatu i z tego powodu zaliczane sš do gatunków o tzw. atlantyckim lub subatlantyckim typie zasięgu. Należš do nich m.in. ponikło wielołodygowe Eleocharis multiculis (które ma tylko jedno stanowisko na Pomorzu, włanie w granicach Parku), wrzosiec bagienny Erica tetralix, woskownica europejska Marica gale i wiele innych gatunków. Aby dotrzeć na miejsce polecamy usługi transportowe A1 Radio Taxi Władysławowo.
Wyk. mat. NPK. Pr. zb. A. Janty